Kupione. Zrobiłam zdjęcie obok kubka, żeby pokazać jego prawdziwy rozmiar
Kolejny ból głowy: w czym sadzić (wewnątrz i na zewnątrz) — brak odpowiedniego podłoża, a z doniczką nie jest jasne — wielkość wiszących doniczek nie istnieje
ZS: Było ich 20 (po południu) — jak przyszedłem wieczorem po zakupy — 5 zostało.
Może znajdzie się tam «LUCKY OWNER OF THE PLATICERIUM».
Stukanie w klawisze i patrzenie na moją ulubioną książkę 😉 K. Rücker:
«Oprócz ‘normalnych’ liści istnieją również inne (sterylne), które służą do przyczepiania i gromadzenia próchnicy i wilgoci. Stare sterylne liście obumierają — same zamieniając się w próchnicę — a na wierzchu wyrastają nowe. Ta cecha wzrostu utrudnia długotrwałą uprawę roślin w doniczkach, ponieważ sterylne liście mogą stopniowo pokrywać całą doniczkę i paproć będzie rozwijać się jednostronnie. Z pewnością najlepiej uprawiać ją w «drzewku epifitycznym».
Światło. Na północnym, ale z wystarczającą ilością światła, okna, ciemne miejsca w pomieszczeniach nie są odpowiednie.
Temperatura. Powyżej 20 stopni, w zimie nie poniżej 15 stopni.
Podłoże. Torf, ziemia liściasta, kora lub szczątki drzewne.
Wilgotność. Podlewanie jest utrudnione ze względu na rozwinięte sterylne liście. Najlepiej podlewać między martwymi już sterylnymi liśćmi. Niektórzy hodowcy raz w tygodniu zanurzają spód rośliny w wiadrze z wodą. Wzrost tej paproci jest najlepszy przy średniej wilgotności powietrza 50-60%.
Zapłodnienie. Dawniej na suche, sterylne liście posypywano odrobinę suszonego grochu krowiego. Można stosować słabe roztwory nawozów — o połowie stężenia. Stosować raz na 3 tygodnie od maja do września. Młode rośliny można nawozić częściej.
Przesadzanie. Po 2 latach na wiosnę, młodsze okazy częściej.
Bardzo szkodliwy dla świerzbu. Skuteczność i tolerancję insektycydów lepiej wypróbować najpierw na pojedynczych liściach.
Natasza. Dziękuję! Dostałem trochę kory sosnowej, igieł sosnowych i szyszek.
Mam wszystkich na uszach. Przyniósł je z chaty.
Teraz pozostaje tylko kupić małego kokosa i posadzić go w połowie. Tylko tam sterylne igły są takie malutkie — nie wiadomo jak to przymocować do tego kokosa — czym.
Może da się go przywiązać do stożka — rozmiar jest w sam raz.
Kokos jako doniczka — odwołany. Ostateczna wersja planu: mały wierzbowy koszyk jako donica.
Podłoże: kora mieszana i włókna kokosowe (tych ostatnich postaram się nie rozrywać — większe kawałki).
I w gruncie rzeczy postawić pacjenta na głowie.
Tzn. okazuje się zupełnie bez ziemi — jak storczyki.
Co o tym sądzisz?
Natasza, poszukaj proszę w swojej ulubionej książce, interesującego mnie tematu: czy można spryskać platycerium?
A ja jestem zdezorientowana tą informacją. Zrozumiałam, że liście NIE MUSZĄ się wycierać, żeby nie wytrzeć włochatej płytki. Jest to zrozumiałe.
Ale gdzie indziej — zanurzyć platycerium w wodzie, aby usunąć kurz.
Gdzieś — opryski są przydatne, prawie 2 razy w tygodniu.
Gdzieś — opryskiwać kategorycznie nie, a Czub stawia «krzyżyk» na opryskach — oznaczony «zakaz opryskiwania».
W mojej książce jest napisane, że nawet mały oprysk jest szkodliwy, ale wilgotność musi wynosić co najmniej 60%.
No cóż, nie jest to trudne, w lecie może to być 80-90%.
Ale kurz? Szmaty ze szczotkami nie wchodzą w grę! Nie można ścierać kłaczków na liściu.
W takim razie jak…
Oksana, może kilka pryszniców nie zaszkodzi. Raz na 3 miesiące. Spróbuj na jednym liściu, może będzie OK.
Tutaj. Kupiłem to. Około tydzień temu. Jeszcze jej nie przesadziłam, bo boję się co mogę jej zrobić.
Powiedz mi, czy duża przestrzeń nie jest dla niego szkodliwa? IKEA ma takie trzypoziomowe kosze, ale nawet najwyższy kosz (najmniejszy) wygląda na zbyt duży dla tego chłopaka. Ponadto, czy zaszkodzi umieścić go zbyt wysoko pod sufitem? Na razie jest tam trochę sucho.
Nie w grzmotach kosmicznej katastrofy, nie w płomieniach wojny atomowej ani nawet w objęciach przeludnienia, ale w dobrze odżywionej, spokojnej ciszy kończy się historia ludzkości.
(A. i B. Strugaccy)
Oksana, Olya, jak się mają Wasze Platycerumy — maluchy?
Moje są ponure. Nowy pąk liściowy jeszcze nie rośnie. Ale to dobrze, jesteśmy uparci — damy radę.
Jak duży jest twój nowy?
Kiedyś był duży, teraz nie jest tak duży…ale wygląda dobrze, myślę, że. Zrobię wieczorem zdjęcie i pokażę.
Oksana, przeczytałam cały temat, ale nie rozumiem co zrobić z obumierającymi pąkami . zostawić je jako nawóz czy co.
To zależy od tego, jakie to są więdliny. Są dwa rodzaje: zarodnikujące (same liście) i sterylne (te, które tworzą pod spodem «łosiową głowę». Tych ostatnich nie można dotknąć, natomiast zarodnikujące (liście) same odpadną, jeśli coś jest nie tak.
Jeśli dobrze pamiętam.
O, stary. Jestem zdezorientowany.
No to jeszcze raz: idąc od ziemi, są takie brązowe rzeczy (czy to też pąki?). Zaczynają na nich rosnąć zielone rzeczy, też pąki.
To co zrobić z tymi brązowymi?
Nie dotykaj ich. Są to sterylne vai — tym właśnie żywi się platycerium.
Hmmmmm-jakieś tam :o. squish, squish, squish, squish. i prawie kazałam je usunąć. sterylnie i na zawsze.
Było blisko.
Trzeba tylko usunąć dodatkowe zwiędłe. Jeszcze ich nie miałam (moje są dopiero niemowlakiem), więc nie musiałam się nad tym zastanawiać. Ale widocznie dlatego tak długo trwa bez nich, a ożywa po lekkim podlaniu.
Oto on — mój ukochany.
Jest taki słodki! Nic mu nie będzie! Najważniejsze, żeby nie podlewać.
Natasza, ten okrągły (jeszcze zielony) to sterylna vaya. Rozumiem, że stopniowo będzie wysychać. Nie można go usunąć.
Czy jest już przeszczepiony? Podłoże jest bardzo ziemiste.
Oksan. już zrozumiałem, że to jest ten . sterylny . który nie może być usunięty .
Nie. Nie przesadzałem jej, była na wyprzedaży, w zestawie była ziemia, drenaż i doniczka.
Dziś wieczorem będę ją przesadzał.Do mieszanki wsypię więcej kory (dziś ją kupiłem), a mniej ziemi.Przy okazji kupię jakąś Davallię.
W każdym razie dla mnie jest to noc paparotnika.
Nie ma kokosa, poza włochatym patykiem.
W porządku. Zostaniemy przy sphagnum.
Postanowiłem jeszcze raz pomęczyć moje platycerium. Bo jak próbowałem zmoczyć (nawodnić) to co przyjechał ze sklepu, to nie chciało wchłonąć wody. Pomimo tego, że od kilku dni wisiał ze wszystkich stron owinięty w mokre sphagnum. Tutaj postanowiłem zignorować ostrzeżenia o kruchości korzeni platycerium, namoczyć ten towar i rozerwać go na tyle, na ile się da.
Przez trzy godziny paproć leżała w ciepłej wodzie, a ja co jakiś czas dłubałem przy kępie. Potem kolejna godzina zbierania kępy pod strumieniem wody w zlewie. W efekcie resztki torfu i kawałki kory sosnowej zostały wypłukane ze środka, a po bokach zwisały szmaty splątanych (i moim zdaniem martwych) korzeni. Pozostałą część kępy w środku (około 1/3 tego, co tam było) dokładnie namoczyłam, również umyłam na tyle, na ile mogłam, ale nie odważyłam się jej rozerwać, bo była tam nutka normalnych korzonków — żeby nie rozrywać. Pozostałą część kępy owinięto szczelnie pod wylami siatką jutową (zabezpieczoną zszywaczem). Okazało się, że jest to siatkowa «szklanka» z «dnem» samej paproci. W kratkę (w pozostawione po bokach skrawki drewna) nowa mieszanka rozdrobnionych trocin, kory, sphagnum, igliwia, z dodatkiem humusu z liści (w drewnie wykopałem wierzchnią warstwę pod opadłymi liśćmi i odparowałem w mikrofali). Następnie bestia została schowana z powrotem do swojego woreczka z kory palmowej (okazało się, że bardzo poręczne jest schowanie poprzez włożenie woreczka do kratki do wyciskania szczotki do szorowania sznura podłogowego — taki stożek, montuje się go na wiadrze). Wszystko stało tam na wiadrze, aż nadmiar wody spłynął i zostało odłożone na swoje miejsce.
Myślisz, że będzie żył?
Nie w grzmocie kosmicznej katastrofy, nie w płomieniach wojny atomowej ani nawet w uścisku przeludnienia, ale w dobrze odżywionej, spokojnej ciszy, koniec historii ludzkości.
(A. i B. Strugackich)
Читайте также
